Oral fonksiyonlar(tepkiler) arasında en sık görülen davranış tırnak yemedir.

Bu davranış kişinin içinde bulunduğu duygu durumuna göre verdiği tepkidir.

Tırnak yemeyi, bilimsel olarak hastalık ve dürtü kontrol bozukluğu kapsamında ele almaktayız.

Çocukluk, ergenlik ya da yetişkinlik dönemlerinde bu davranış biçimine rastlanabilir.

Çocukluk döneminde 3 – 4 yaşlarında tırnak yeme alışkanlığının sık görüldüğü gözlemlenmektedir.

Bunun sebeplerini sıralayalım:

Diş çıkarma döneminde bu davranışa başlayıp sonrasında alışkanlık edinebilir.

Öfkeli, utangaç ve hareketli kişiliğe sahip olabilir.

Aile içinde ilgi görme ve onaylanma ihtiyacı duyabilir.

Öğrenilmiş davranış olarak anne, baba, kardeş ya da sosyal çevreyi taklit edilebilir.

Genetik faktörler sebep olabilir.

Çocuğunuz ilgiye ihtiyaç duyması sebebiyle tırnak yiyorsa ona şefkat ve ilgili göstermelisiniz.

Çocuğa duygu ve düşüncelerini paylaşacağı alan sağlanmalıdır. İlgisini çeken bir oyuncağı ya da nesneyi vererek dikkatini dağıtabilirsiniz.

Rahatlaması için çocuğunuzu spora teşvik edebilirsiniz.

Belirli bir günü “Tırnak Günü” ilan edip birlikte tırnak bakım günü yapabilirsiniz.

Acı oje öneriler arasında bulunmaktadır fakat hem kimyasal içerikli hem de çözüm olarak kısa süreli etki gösterdiği için tercih edilmemesinde fayda var.

Yapılan araştırmalarda tırnak yeme alışkanlığının ergenlik döneminde %40 oranında artığı görülmektedir. Bu yaş grubunda çocuklarımız her ne kadar hayata kesin, net sınırlar çizerek siyah ve beyaz olarak bakıyor olsalar da aslında çoğunlukla kaygılı ve korkuludurlar. Duygusal, sosyal ve fiziksel değişimleriyle baş etme süreçlerinde tırnak yemeye başlayabilirler. Ergenlik döneminde sıkça görülen tırnak yemenin temelinde kişinin onaylanma ihtiyacı yatar.

Tırnak yeme alışkanlığı yetişkin döneminde tetikleyen temel duygu yoğun kaygıdır. Bireyin gündelik yaşamında yaşamış olduğu kaygı, stres veya sosyoekonomik dengesizlikler kaygı tetiklemekte büyük rol oynar. Bu etkenler ile bireyde tıp dilinde onikofaji olarak tanımlanan tırnak yeme alışkanlığı ortaya çıkar. Tırnak yeme yetişkinlerdeki oranı çocuklar ve ergenlere göre oldukça fazladır. Sosyal işlevi olmayan tekrarlayıcı davranışlar olarak da tanımlanan tırnak yeme alışkanlığı, kaygı azaltıcı etkisi nedeniyle alışkanlık haline gelir.

Yetişkinlerde bu alışkanlıktan kurtulmak için öncelikle tavsiye edilen en önemli tedavi kendisini, zihnini rahatlatacak aktiviteler veya hobiler geliştirmesidir. Kişi bu tarz aktiviteler ile beraber gündelik yaşamda hissettiği yoğun stres veya kaygı duygularından arınacak ve alışkanlıklarından vazgeçecektir. Ancak bazı genetik durumların yaratmış olduğu psikolojik sebeplerden dolayı böyle bir alışkanlık varsa o zaman birey bilişsel ve davranışsal terapi yaklaşımları ile tırnak yeme alışkanlıklarını tedavi ettirebilir.

Bir sonraki yazımızda görüşünceye kadar kendinize iyi bakın.